''Ölümsüz Ateş çağlar boyu yalnız uçmuş. Ama bir gün, altın kanatları kendisininki gibi alevden genç bir kuş görmüş. Sevinmiş, çünkü evrende kendine benzer birini hiç görmemiş. Lakin günler geçtikçe kuş yaşlanmış, alevi sönükleşmiş. Ölümü hiç tanımamış olan Ölümsüz Ateş kedere boğulmuş. Kıvılcımlarla ağlamış, iç çekişlerle tutuşup yanmış. Sonra yeni bir bedenle ama bilginin ağırlığıyla yeniden doğmuş.''<br>- Shurima halk masalı

03MT083